Vicky Potters heeft in haar eerste bundel haar gevoelens beschreven om anderen te bereiken en vooroordelen en oordelen over autisme weg te nemen. In deze tweede gedichtenbundel wil Vicky duidelijk maken dat er vanuit het fragiele innerlijk een strijdbare weg is naar begrip, hoop en kracht. Via deze weg moeten professionele wetenschap en ervaringsdeskundigheid onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
