Beschouwend, overwegend, gelardeerd met persoonlijke ervaringen, beschrijft de auteur hoe ze haar autisme ervaart en beleeft. Terugblikken en nieuwe inzichten wisselen elkaar af. De toon is nu eens berustend, dan weer opstandig en telkens spreekt gezonde zelfreflectie en zelfspot door de woorden heen.
De auteur schroomt niet ook zwakke momenten een plek te laten krijgen, teneinde inzichtelijk te maken hoe autisme het leven kleurt en verzwaren kan. De opbouw volgt nauwgezet de volgorde waarin de teksten verschenen zijn op de blog die aan het boek ten grondslag ligt. Met een tussenwoord en nawoord verbindt de auteur de teksten met elkaar.