Evelien Bleeker, een vrouw met autisme, schrijft over haar leven binnen de muren van de zorg. Evelien heeft de ziekte van onduidelijkheid, ook wel autisme genoemd, en woont in een zorginstelling.
Als gevolg van haar autisme neemt ze de wereld waar als een verzameling losse puzzelstukjes. Dit verwart haar zo dat ze regelmatig in paniek raakt. Het is daarom voor haar noodzakelijk honderd procent duidelijkheid van haar omgeving te vragen. De enige taal die ze daarvoor tot haar beschikking heeft is agressie. Een agressie die Evelien niet wil, maar die haar telkens overvalt.
Dit boek is een indringend verslag van haar strijd tegen bubbels en moetens tegen paniek en dwang. Aan de hand van talrijke anekdotes beschrijft Evelien hoe ze haar leven ervaart en wat ze van haar begeleiders verwacht. Het sleutelwoord daarbij is duidelijkheid. Bied mij duidelijkheid, dan voel ik mij veilig en heb ik mijn agressie niet meer nodig zo kan haar oproep worden samengevat.
