Ik ben op zoek naar
Doelgroep
Product of dienst
Levensterrein
Filter
4527 resultaten
Zo ben ik gewoon! helpt je om vanuit de beleving van het kind naar zijn of haar wereld thuis en op school te kijken. Geeft ook aandacht aan de manier waarop autisme invloed heeft op de christelijke geloofsopvoeding.
Vanuit haar eigen zoektocht vertelt An Depuydt over haar ervaringen met meditatie, spiritualiteit en geloof, en hoe die behulpzaam kunnen zijn in heel uiteenlopende situaties, zoals bijvoorbeeld bij autisme en relatieproblemen.
Ervaringsverhalen over het mogelijke verband tussen tussen autisme en eenzaamheid. De verhalen werpen een schrijnend licht op het dagelijkse gevecht tegen de eenzaamheid van veel, maar uitdrukkelijk niet alle, mensen met autisme.
Autobiografie waarin Fleur, op haar16e gediagnosticeerd met ASS, haar leven beschrijft. Over onzichtbaar ziek zijn, omgaan met psychische problematiek, onbegrip van de buitenwereld, maar vooral over hoop en het terugvinden van kracht.
Inspirerend verhaal over Bianca's verhuizing naar de andere kant van de wereld - naar een plek waar sommige dingen voor autisten misschien net iets beter werken.
In het boek Allemaal Autcasts geeft Magali haar nieuwe inzichten over autisme en ADHD prijs, laat haar licht schijnen op de impact van trauma en reikt extra handvatten aan voor A(u)DHD’ers en een meer inclusieve samenleving.
Compilatie van Porges’ decennialange onderzoek. Zijn polyvagaal theorie biedt therapeuten nieuwe inzichten hoe zij mensen met sociale, psychiatrische en gedragsstoornissen - zoals trauma en autisme - kunnen helpen.
Bespreking van de belangrijkste begrippen en concepten van de polyvagaaltheorie. Met uitleg over behandeltechnieken die van invloed kunnen zijn op sociale betrokkenheid en veiligheid en klinische voorbeelden met betrekking tot trauma en autisme.
Dit boekje belicht autisme van de positieve kant. Een moeder en haar elfjarige autistische dochter vertellen over hun eigen gezin. Het biedt inspiratie voor ouder en kind.
Een inkijkje in hoe de levens van Kamran Nazeer en zijn autistische klasgenootjes - ze noemden zichzelf "de gekken"- er na ruim twintig jaar uitzien.
